Een prijskaartje aan de natuur: ja of nee?

Kan een prijskaartje aan de natuur hangen problemen zoals biodiversiteit- en natuurverlies oplossen? Tijdens mijn studie kwam deze discussie een keer aan bod en ik vond het super interessant. Ik deel graag wat de voors en tegens zijn van het hangen van een prijskaartje aan de natuur met als doel het te willen beschermen.

Argumenten voor een prijskaartje aan de natuur

Aangezien de huidige manier van denken vooral gebaseerd is op financiële prikkels, zou het beprijzen van de de natuur mensen ertoe kunnen aanzetten milieuvriendelijker te handelen.

Het is ook een goed communicatiemiddel, omdat impact tastbaarder en vergelijkbaarder wordt dan bijvoorbeeld te verwijzen naar de hoeveelheid CO2 die wel of niet wordt opgenomen. Dat is iets waar mensen zich van kunnen distantiëren, omdat het hen op de korte termijn niet raakt, terwijl het beprijzen wel onmiddellijk gevoeld wordt.

Argumenten tegen een prijskaartje aan de natuur

Het beprijzen van de natuur houdt het neoliberalistische systeem, dat vooral dit enorme biodiversiteitsverlies heeft veroorzaakt, in stand, door te doen alsof we deze uitdagingen alleen kunnen aanpakken als er een financiële prikkel voor is. Een lange termijn oplossing zou zijn om de mentaliteit van mensen te veranderen. Dat heeft een grotere impact, maar is moeilijker te bereiken.

Daarnaast vertrouwen mensen wellicht de berekeningen van de prijs van de natuur niet. Wie bepaalt de prijs en is deze voor alle plaatsen hetzelfde? En wat gebeurt er met het geld dat voor de natuur wordt betaald? Steekt de onderneming dat zelf in zijn zak of gaat het echt naar het verminderen van biodiversiteit- en natuurverlies?

Er kan ook ongelijkheid ontstaan tussen grote, machtige bedrijven die het nog kunnen betalen, en kleine bedrijven die dat niet kunnen. Hierdoor wordt de machtsverhouding (nog) schever en wordt het voor kleinere bedrijven nog lastiger om te concurreren.

Het prijzen van de natuur geeft het gevoel dat we boven de natuur staan, in plaats van deel uitmaken van de natuur. Wie zijn wij om te bepalen dat de natuur zoveel geld waard is? En dat we door geld te betalen de natuur wel mogen uitputten?

Het beprijzen van de natuur maakt van alle keuzes een economische keuze. Is dat wat we willen? Zou het niet beter zijn om ook intrinsieke motivatie te hebben om de natuur te beschermen?

Een moreel argument is ook dat de economische waarde die wij aan de natuur toekennen hoogstwaarschijnlijk niet gelijk is aan hoe bijvoorbeeld lokale gemeenschappen die waarderen. Voor hen is het bijvoorbeeld hun huis, hun leefomgeving. Dat is veel meer waard dan hoeveel het waard is als ‘hulpbron’.

Conclusie

We moeten snel biodiversiteits- en natuurverlies een halt toezeggen. We zijn ver voorbij de planetaire grens. Ongeveer 70% van de biodiversiteit is afgenomen sinds 1970. Dat is echt bizar. Er moet dus iets gebeuren, maar is de natuur beprijzen de manier? Wat denk jij? Ben jij team VOOR of TEGEN?